Üzme Bizi Küçücüğüm

Yakışıklı kedimiz Pati üç aylıktan beri bizimle. Şu anda iki yaşında ve ilk defa geçen gün hastalandı. Hastalığı da hala devam etmekte. Hastalığının ne olduğu henüz anlaşılamadı. Önce hafifçe aksamaya başladı. Sağ arka ayağında bir hassasiyet oluştu. Bir kaç gün hafifçe aksadıktan sonra geçer gibi oldu. Biz de fazla önemsemedik. Bir iki gün sonra tekrar topallamaya başladı. Biz geçer diye yine bekledik ama bu sefer geçmedi maalesef. Koltuğa çıkmaya çalışıp çıkamayınca, aldık veterinere götürdük. Veteriner ateşine bakıp, muayene ettikten sonra, "tırnağı kırılmış" dedi. Fakat bu aksamanın tırnak kırılmasından olmayacağını da ekledi. Ve bizi eve gönderdi.

Eve geldikten sonra, oturup oturup da ilk kalktığında sendeliyor sonra aksayarak yürümeye devam ediyordu. Sonraki gün biraz daha zorlandığını gördük ama veterinere gittiğimiz için rahattık. Fakat ikinci gün hiç yürümediğini fark ettim. Zorladığımda ise, arka ayaklarını kullanamadığını görünce nasıl üzüldüğümü anlatamam.

Veterineri tekrar aradık ve durumu anlattık. Bu arada, ne yemeğine, ne suyuna ne de tuvaletine gidebiliyor. Yemeğini ve suyunu yanına getiriyorum, o da yatarak yemeye çalışıyor. Allah'tan iştahı yerinde. Ara sıra da tuvaletine götürüp, deniyorum. Çiş yaptırmayı başardık ama iki gündür kakasını yapmıyor. Tuvalet konusunda çok hassas. Kendisi yapmak istiyor. Önceden beri kapatamadığı zaman bile çok rahatsız olurdu. Bunu nasıl halledeceğiz bilemiyorum doğrusu...

Dün sabah kedimizi tekrar veterinere götürdük. Kızımın yıl sonu partisi olduğu için doktor gelmeden Pati'yi bırakıp çıkmak zorunda kaldık. Doktor gelip muayene etmiş ve bir kortizon iğnesi yapmış. Bir de ilaç yazmış. Röntgen çekmemiş. Birkaç saat sonra gidip aldık kedimizi.

Pati öyle sakin, öyle uyumlu bir kedidir ki, hiç yaramazlık yapmaz, hiç sorun çıkarmaz. Bize sorulan sorulardan biri de, "bir yerden atladı veya düştü mü?" Pati'nin atladığı en yüksek yer, pencerenin önünden yere...

Nasıl oldu, niye oldu, hiç dışarı çıkmayan kedimizi bu dert nereden buldu? Bilmiyorum.

Bu yazıyı bu kadar ayrıntılı yazmamın nedeni de, belki daha önce birilerinin de başına gelmiştir ve bir yol gösterir. Veya birilerine, gelen yorumlarla birlikte yol gösterir...

Evde hayvan beslemeye karşı olan, eve kedi alınmaması için çok uğraşan ben, Pati için gözyaşı döküyorum. 

Pati evimize geldikten sonra, hayvanlara karşı bakış açım bile çok değişti. Evinde hayvan besleyip, onlara bağlananları daha iyi anladım.

Onu böyle aciz görmek içimi acıtıyor. O küçücük bir can...

Lütfen dualarınızı eksik etmeyin.