Bembeyaz Saksılar

Toprak saksıları çok severim ama bir süre sonra dökülmeler oluyor. Uzun yıllardır kullanıyorum ve benim saksılarımın da başına aynı şey geldi. Son zamanlarda da gözüme iyice batmaya başlamıştı.  Annemle çiçeklere bakım yapmaya başladık ama saksılar hiç içime sinmedi. En sonunda aldım elime fırçayı ve boyamaya başladım. 

Aslında sadece iki tanesini boyayacaktım, fakat boyamaya başladıktan sonra beyazın cazibesine kapılıp, başka hangi saksıları boyayabilirim diye araştırmaya giriştim. Gözüme kötü görünen saksıların hepsini beyaza boyadım. Boya olarak da balkonu boyamak için aldığımız dış cephe boyasından aşırdım :)

Kaktüsüm aslında çok güzel seramik bir saksının içindeydi. Fakat benim sakar çocuklarım saksıyı düşürüp kırmışlar, ben de o anda elime geçen kutunun içine öylece koyup kaktüsümü kurtarmak istedim. Sonra da bu şekilde kaldı. Kaktüs saksısı değiştirmek pek de kolay birşey değil. İyi bir yöntem bilen varsa paylaşsın lütfen :)

Bu arada, bu kutu arap sabunu kutusu :) Arap sabunu, el dokuması halıları temizlemek için çok güzel bir ürün. Eskiden kokusunu sevmezdim ama yeni ürünlerin kokusu da çok güzel. Tavsiye ederim.

Yine yıpranmış  bir toprak saksı ve tabi ki o da boyandı. Boyamadan önce gerekli yerleri sert bir cisimle kazıdım. Sonra zemin kapanana kadar 3-4 kat boyadım.

 Zemin beyaz olduğu için üzerine farklı şeyler de yapabilirdim. Peçete transferi, dekopaj, hatta kabartmalı dekopaj, stencel  şablonuyla desen de çalışabilirdim.   Fakat bu bembeyaz halleri öyle hoşuma gitti ki, sıkılana veya, tekrar yıpranana kadar bu şekilde kullanmak istiyorum.  

 Alttaki küflü kısımlar boyanın üzerine kustu fakat kuruduktan sonra bir kat daha boyanınca lekeler kapandı. İçlerinde çiçek olduğu için ben yapamadım ama eğer toprak saksı kullanacaksanız, size pratik bir bilgi vermek istiyorum. Toprak saksınızı, ya başka bir saksıyı içine koyarak kullanın, ya da içine bir poşet yerleştirip, dibine bir delik açıp o şekilde kullanın. Su ile teması ne kadar az olursa,  o kadar uzun ömürlü olur. 

Bir de fotoğrafta gördüğünüz cam top gibi olan şeyin içine su doldurup, saksının dibine saplıyoruz. O da istediği kadar suyu çekiyor. Suyu seven çiçekler için çok pratik bir yöntem.

Yazayım Artık Değil Mi?

Bu gece kendi kendime, " Serap dön artık bloguna, yoksa küsecekler sana" dedim ve işte yazıyorum. Çok ara vermek bana iyi gelmiyor aslında. Yazacaklar biriktikçe, sanki herşeyi yazmaya mecburmuşum gibi, beni bir sıkıntı alıyor :) Bir doktora görünsem mi? :)

Sondan başlıyorum ama arada yazmadığım bir tatil maceramız da var.  Onun sırası geçti, yazar mıyım bilmiyorum ama, güzeldi :) Önce bu seneki eğitim öğretim yılı herkese hayırlı uğurlu olsun, çocuklarımız çok başarılı olsun diliyorum. Uzun, meşakatli ve masraflı bir uğraştan sonra, kızımı da abisinin okuluna yazdırmayı başardık, çok şükür. Oğlum altıncı sınıfa, kızım ise birinci sınıfa başladılar. Anlayacağınız, tekrar birinci sınıfa başladım :) Bir haftadır okuldayım. Eksiklerin tamamlanması, kıyafetlerin hazırlanması, sınıfın hazırlanması derken, çok yoruldum ve artık sakin ve düzenli günler istiyorum.

Çocuklarımızın her özel gününde birlikte olmaya çalışırız eşimle. Fakat bu sefer, eşim oğlumuzun orta okula, yani 6. sınıfa, kızımızın da 1. sınıfa başladığı günü kaçırdı. Kendisi iş için on günlüğüne Çin'e gitti :( Allah sağlık versin de daha çoook güzel günlerini görürüz inşallah. -Üzülme aşkım, herşeyi anlatacağım sana...

Bu arada çocukların odasını da onlara uygun hale getirmek için epeyce uğraştık. Yeni düzenlemeler yaptık, yeni eşyalar aldık. Kızımız için de bir çalışma masası ilave ettik odalarına. Bugün de ilk kez, çizgi çalışmalarını, beraber yeni masasında çalıştık. Çok güzel başladı, çok hevesli kızım. Umarım hep böyle sürer, bizi fazla uğraştırmaz.

Şu anda annem yeni perdeler dikiyor, bir de  puf ilave etmek istiyorum odalarına. Sonra hazır olacak. İşte o zaman eski ve yeni halini paylaşacağım sizlerle.

Mutfağımı da çok ekonomik bir şekilde yeniledim ama ufak tefek işleri kaldı. Onları tamamlar tamamlamaz, "öncesi ve sonrası" olarak o da burada yerini alacak. Çok güzel fikirler alacağınıza eminim.

Önce eşimin gelmesi lazım tabi, fotoğraf makinesini de götürdü çünkü. Telefonla çekilen fotoğraflar da çok iyi olmuyor. Benim diğer makinem de bozuk. Biraz daha bekler misiniz beni?

 Not: Fotoğrafta el ele tutuştuklarına bakmayın, fotoğrafı çektikten sonra, oğlum kardeşinin elinden kurtulup hızla uzaklaştı, tamamen objektife verilmiş bir pozdur, kandırmacadır :)

Mutlu Bayramlar

Bir aydır yazı yazmıyorum, özlemişim. Gerçi uzak kalmadım, olabildiğince herkesi ziyaret edip okuyup, yorum yaptım. Ben durdum ya, birşeyler yapıp, yazılar yazanlara imrendim :) Hem sıcak, hem ramazan beni epey sarstı. Bayram yazım bile bu saate kaldı.

Neyse, bu arayı kapatmak için neler yaptığımı yazacağım kısa kısa. Fakat bir sonraki yazımda. Tatil var, mutfağımda yaptığım değişiklik var, çocuklarımın odasını yenileme projesi var, blog arkadaşlarımdan birinin hediyesi var. Kızımı, abisinin okuluna yazdırma çabalarımız var. Yazacak çok şey var.

Çok geç olmuş şimdi yatmalıyım. Sabah bayram telaşı başlayacak. Çocuklar kıyafetlerini giymek için yarışacaklar. Bir ay sonra yeniden hep birlikte kahvaltı edeceğiz. Kızım ağzının kenarlarına çikolata bulaştıracak, hepimiz ona güleceğiz. Güldüğümüz için bize kızacak, biz de gizli gizli güleceğiz. Çocuklar zırt pırt zili çalacaklar. Şeker toplayacaklar. Şekerleri biraz önce koydum şekerliğe, ama önce çocuklarım bakacak tadına. Sabah kahvaltıdan önce, bir tane yemelerine izin vereceğim bu sefer. Bu bayram annem de burada. Kardeşim gelirdi bayramlarda, bu sefer biz gideceğiz. Annemizin elini öpeceğiz, ama büyüdük artık, harçlık yok bize. Torunlar saracak etrafını, eminim annem çok duygulanacak... Birlikte olduğumuz, sağlıklı ve huzurlu olduğumuz için şükürler olsun... Herkesin bayramının çok çok mutlu geçmesini diliyorum. Sevgiler hepinize...