Dün gece oturdum, iç geçirerek baktığım bu iğneliklerden yapmaya karar verdim. Sevgili Sesiber'den gördüm, renklerine şekillerine imrenip bende denedim. Sesiber haklıymış, insan bunlarla oyuncak gibi oynuyor. Gecenin bir saatinde yapmaya başladım. Kumaşları aradım, buldum. Fistolar, kurdeleler, düğmeler derken baktım ki evde elyaf yok. Ama olsun vazgeçmedim. Koşup içeriden aldım yedek yastıklardan birini söktüm bir ucundan, bir sürü elyafım oldu :) İki tanesi neden mi aynı? Çünkü onları "canım annelerime" hediye edeceğim. Umarım beğenirler...
Bunlar ilk denemelerim ama sevdim bu işi hem çabuk hem kolay.
Bu da kızımın tokası aynı mantıkla ama daha küçük yapılmış. Yapmak isteyenler için örnek olur belki. Ben de yapıp yayınlayacağım daha sonra.
4 yorum:
Harika olmuş canım emeğine sağlık...
Gerçkten çok beğendim mutlu hafta sonları:)
çok güzel olmuşlar çok şekerler güle güle kullansın annenler.. yeşil olana bayıldım emeğine sağlık ....sendeki bu yaratıcılık ve araştırma ruhu varken sizinleyiz.......y.y
Harikasın, çok beğendim. Böyle işler de hep gece çıkıyor nedense. Annecikler güle güle kullansın. Link verme nezaketin ve zarifliğin için çok teşekkür ederim. Mutlu haftalar...
Çok teşekkürler.
Sesiber bu nezaket sayılmaz. Doğru olan bu aslında ama sen de haklısın, o kadar emek hırsızlığı var ki normal olan bu davranış nezaket sayılıyor.
Sevgiler.
Yorum Gönder