Hamur Kabartmalı Anahtarlık-Faturalık

Nihayet bu anahtarlık-faturalığımı bitirip yayınlayabildiğime inanamıyorum:) Bu projem resmen yılan hikayesine döndü. Alt zeminini boyadıktan sonra çok uzun bir süre üzerini nasıl yapacağıma karar veremedim. Hiçbir şeyi yakıştıramadım. Üç bölümü olduğu için, birbiriyle bağlantılı olmasını istedim. Buna göre resimler aradım ama istediğim gibi bir resme de rastlayamadım. En sonunda "niye bu kadar düşünüyorum ki, anahtarlığın üzerinde anahtarlar olsun" diye düşünerek son halini tasarladım ve oluşturdum.

Yapım aşamalarını da kısaca anlatmaya çalışayım. Zemini zımparaladım, temizledim ve kırık beyaza boyadım. Yalnız, beyaza boyadıktan sonra benim gibi uzuuun bir süre beklemeniz şart:) Yoksa güzel olmaz, benden söylemesi:) Sonra, sevgili arkadaşım Meral'in de önerisiyle poşet doku uygulaması yaptım. Metalik bir boya olan inci beyazını objeye sürüp, buruşturduğum poşetle tampon yaptım. Çok hoş bir efekt verdi. Bu uygulamayı ben çok sevdim. Çok da basit bir yöntem. Yukarıdaki fotoğrafta dokunun nasıl göründüğünü görüntülemeye çalıştım.

Daha sonra lazer çıktısını aldığım dekupaj resimlerimi kestim. Merdaneyle açtığım havayla kuruyan model hamuruma dekupaj tutkalıyla yapıştırdım. Üzerinden yine merdaneyle geçip, iyice yapışmasını sağladım.

Anahtarları kretuvar yardımıyla kenarlarından düzgünce kestim. Sonra neyi nereye nasıl koyacağıma karar veremeyerek, yine bıraktım :) Fakat hamurlarımın kurumaması için, bir poşete koyup ağzını bağladım.

Ertesi gündü sanırım, aklıma dantel ekleme fikri geldi. Bazı anahtarları elimde bulunan ince bir dantelle birbirine bağladım. Ve bu şekilde yapıştırdım. Yalnız anahtarları dantelle birleştirmeden önce, tek tek üzerlerine de dekupaj tutkalı sürerek verniğe karşı korumaya aldım. Aslında bu işlemi objeye yapıştırdıktan sonra yaparım. Fakat dantele tutkal gelmemesi için yapıştırmadan önce sürmek istedim. 

Anahtarları dizayn ettikten sonra dekupaj tutkalıyla hepsini yapıştırdım. Dantel kullanmadıklarımın üzerine de iki kat dekupaj tutkalı sürdüm. En son olarak da su bazlı vernikle 2-3 kat vernikledim.

Böyle anahtarlara dantel bağlayınca, aklıma rahmetli babaannem geldi. Anahtarlara hep bir ip, bir lastik veya bir kumaş parçası bağlardı. Çoğu zaman beline bağladığı bir kuşağa bu anahtarları bağlardı. O yürürken eteğinin altında, anahtarlar birbirine çarpar ve ses çıkartırdı. Biz de kardeşimle içeriden onun geldiğini anlardık. Yaramazlık yapıyorsak bırakırdık :) Hoş, bize hiç kızmazdı ya...

Biz babaannemizle birlikte yaşadık. Bizi o büyüttü. Çok başkadır benim için yeri... Nurlar içinde uyu babaanneciğim...

Nereden nereye, neyse biz anahtarlığımıza dönersek yine, en son kancalarını takarken oğlum, altın sarısı olan kancaların hiç yakışmadığını söyledi. Haklıydı da. Hemen onları da inci beyazıyla boyadım. Eğer bulursam bronz rengi kancalar alıp takacağım.

Bu da yerine asıldıktan ve kullanıma açıldıktan sonraki hali. Oğlum ve kızım "anne yap şunu, bitir şunu" diye diye başımın etini yediler resmen :) En sonunda bitiripte nasıl olduğunu sorduğumda, oğlum; anne o kadar güzel oldu ki, sanki sen yapmamışsın gibi, dedi. Her konuda abisini taklit eden kızım da bunu onayladı!*!¿?!¿!*? Şimdi bunlar bana iyi birşey mi söylemiş oldular kötü birşey mi anlayamadım?

Anahtar resimlerini buradan, daha fazlasını ise DEKUPAJ RESİMLERİ blogumuzdan bulabilirsiniz.